โลตัสวันนี้

ไม่น่าเชื่อว่า ชื่อซอฟต์แวร์คอมพิวเตอร์ประเภทตารางข้อมูลที่เคยเรียนในอดีต จะกลายมาเป็นชื่อห้างสรรพสินค้าชื่อดังในปัจจุบัน

 

เมื่อครั้งที่ได้ยินชื่อห้างนี้ใหม่ๆ ชวนให้คิดถึงแต่โปรแกรม Lotus, Dbase ที่เคยเรียนตั้งแต่เมื่อครั้งเริ่มเข้าสู่วงการคอมพิวเตอร์ใหม่ๆ

วันนี้มานั่งกินข้าวที่ศูนย์อาหารโลตัสแถวบ้าน หลังจากที่ไม่ได้มากินนานแล้ว  เห็นความแตกต่างจากเมื่อก่อนอยู่บ้างเล็กน้อย

การชำระค่าอาหารง่ายและทันสมัยขึ้น ไม่จำเป็นต้องต่อแถวชื้อการ์ดเงินสด สแกนจ่ายได้เลยที่หน้าร้านนั้นๆ

ในส่วนของที่นั่งกินมีโต๊ะยาวนั่งทำงานได้ มีที่ชาร์จมือถือให้ด้วย เมื่อประกอบกับฟรีไวไฟที่มีให้ ถ้าไม่มีธุระรีบไปไหนก็นั่งทำงานได้ยาว

เมื่อมีสิ่งใหม่เพิ่มเข้ามา ก็มีบ้างที่สิ่งเก่าบางอย่างหายไป นั่นคือ น้ำฟรี กินข้าวขาหมูเสร็จจะไปหาน้ำดื่ม หาไม่เจอ อาจเป็นไปได้เมื่อมีน้ำยี่ห้อโลตัสแล้ว น้ำฟรีพักไว้ก่อน

ยุคที่โลตัสก้าวพ้นช่วงที่โควิดระบาดอย่างหนัก จนมาถึง โลตัสวันนี้ นอกจากเปลี่ยนรูปแบบป้ายแล้ว ยังรวมถึงสิ่งเล็กๆ น้อยๆ ที่เล่าให้ฟังหลังจากนั่งรับประทานข้าวขาหมูไปหนึ่งจาน นั้นด้วย